Het is goed zo...

Welkom op mijn blog! Via deze weg zal ik mijn ervaringen beschrijven en foto's plaatsen om jullie op de hoogte te houden van mijn avontuur op het zonnige eiland Curaçao.

Dat was het dan.. aan mijn periode op het fantastische eiland Curaçao moest helaas 3,5 weken eerder een einde komen. Hierover later meer.

Nadat mijn ouders en broertje weer waren vertrokken heb ik weer erg moeten wennen aan mijn ‘’zelfstandige’’ leven. Van een luxe villa naar een klein kamertje in een studentenhuis met koud water, de gezelligheid en mooie momenten die we hebben gehad en niet te vergeten de portemonnee van papa en mama (haha). Gelukkig heb ik veel afleiding gehad van mijn vriendinnen en was ik na een week weer helemaal de oude.

Op stage ging alles goed, er zijn wat nieuwe collega’s bij gekomen en daar werd het alleen maar gezelliger van. Mijn begeleidster van school is langs geweest en alles was prima. We hebben het stagegesprek gevoerd onder een palmboom in de tuin van het hotel.. beter kan toch niet?!

Mijn klasgenootje en tevens vriendinnetje Leonie kwam me een weekje opzoeken en samen hebben we een mooie week gehad! Die week heb ik geen extra vrij gehad, maar op dagen dat ik aan het werk was heeft zij zich prima vermaakt aan het zwembad of met mijn vriendinnen. ’s Avonds zijn we vaak wezen stappen of gingen ergens een hapje eten. Vrijdagochtend hebben we de Christoffelberg beklommen, zondag zijn we naar Playa Grandi geweest waar we met schildpadden hebben gesnorkeld en zijn we ’s middags naar de Grote Knip gereden: een heerlijk strand! Maandag hebben we Shete Boka bezocht. Wauw! Dat was zo ontzettend gaaf! Shete Boka is een natuurpark aan de kustlijn van 10 km lang en heeft verschillende baaien en inhammen. Zelf vond ik Boka Pistol erg indrukwekkend, het zeewater kletterde tegen de rotsen wat voor een super mooi effect zorgde (zie foto’s). Bloedheet was het die dag en hebben daarom ’s middags verkoeling gezocht bij Cas Abao. Helaas kwam ook aan deze week een einde en heb ik haar dinsdagochtend weer naar de airport gebracht. Leo, super dat je er was en bedankt voor de top week!

Een van de mooiste ervaringen was quad rijden. Met een groep van vijf deden we een tour langs de oostkust van Curaçao. We zijn over de Hato en San Pedro vlaktes gereden, hebben een verfrissende duik genomen bij Daaibooi baai en zijn langs de Bullenbaai getoerd. Een mooie dag waarbij de lachspieren goed getraind zijn. Één quad had volgens de bestuurder (ik zal geen namen noemen, want straks wordt hij weer chagrijnig) een ‘’afwijking naar links’’ waardoor de pikaplanten ineens heel dichtbij kwamen.. Ik zat met Sanne op een quad en onze tour verliep zonder kleerscheuren. Hoezo vrouwen kunnen niet rijden?! Na de tijd hebben we de dag nabesproken onder het genot van een goede borrel. Het was een top dag!

Ruim een week geleden kreeg ik bericht van mijn ouders dat opa hard achteruit aan het gaan was. Een machteloos gevoel hield ik eraan over.. ik zat aan de andere kant van de wereld en dat voelde op dat moment niet goed. Vorige week maandag heb ik geskypet met opa en daar ben ik gigantisch van geschrokken. De beste man kon het maar 10 minuten volhouden. De beslissing had ik daarna snel gemaakt: ik ga terug! Binnen één dag was mijn vliegticket omgeboekt, had ik op stage geregeld dat ik in die week alles ging afronden en had ik alle andere omliggende zaken geregeld. Wat een week.. ik ben nog uit eten geweest in restaurants die op mijn lijstje stonden, heb vrijdagavond een BBQ georganiseerd (was errrrrg gezellig) en mijn stage heb ik volledig af kunnen ronden. Stage afronden was mijn grootste prioriteit, want dat was toch hetgeen waarvoor ik naar Curaçao ben gegaan. Ook heb ik nog met dolfijnen kunnen zwemmen. Dit was onderdeel van mijn stage en gelukkig kon dit op het laatste moment nog geregeld worden. Wat een fantastische en lieve beestjes zijn het.. een onvergetelijke ervaring!

Zaterdag vloog ik terug naar Nederland. Samen met vriendinnetje Mariska (die sowieso 10 juni terug zou vliegen) zijn we uitgezwaaid door een groepje vrienden en vriendinnen. Heftig.. aan ons avontuur was een einde gekomen. Hoe dichter we bij Amsterdam kwamen, hoe meer dat besef kwam.

In Amsterdam stonden papa, mama en Yvo (met ‘’Welkom thuis’’ ballon) me op te wachten. Het was erg emotioneel en ik zal nooit vergeten dat papa zei: ‘’opa leeft nog en hoop dat je er nog een woordje van krijgt straks’’. Op Schiphol heb ik afscheid genomen van Mariska en zijn daarna rechtstreeks naar opa gereden. Ik kwam de woonkamer binnen, zag het beste mannetje liggen en zei: ‘’hallo opa, ik ben er weer!’’ Z’n ogen sloegen open en hij ging (voor zover hij kon) rechtop zitten.. ‘’och meisje, och meisje’’ waren de woorden die ik kreeg gepaard met een dikke knuffel. Wat een ontzettend fijn en emotioneel moment.. ’s Middags besloten we even naar huis te gaan en opa wenste ons: ‘’eet smakelijk!’’ Toen we door de poort liepen draaide hij z’n hoofd naar het raam en zwaaide hij nog een keer krachtig. Dit was het laatste wat we van opa gekregen hebben. Een paar uurtjes later is hij rustig ingeslapen..

Opgelucht ben ik dat ik nog afscheid heb kunnen nemen van mijn lieve en sterke opa. Hij heeft op me gewacht en daar ben ik hem heel erg dankbaar voor. Gelukkig is verder lijden hem bespaard gebleven. Het is goed zo..

Aan mijn periode op Curaçao is helaas eerder dan gepland een einde gekomen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik hier nooit spijt van ga krijgen. Ik kijk terug op een fantastische tijd waarin ik veel nieuwe mensen heb leren kennen, geweldige ervaringen heb opgedaan en ruim vier maanden mijn eigen boontjes heb gedopt. Bij deze wil ik iedereen bedanken die mij op welke wijze dan ook gevolgd en meegeleefd hebben.

Tot snel in Goor en omstreken!

Liefs,

Lindy

P.S. volgende wekke drinkt wie d'r ene in de helse tente!